Een tussenjaar nemen, reizen naar een ander land, leven als een au pair. Dat klinkt allemaal best wel cool hè? Het lijkt het perfecte plaatje voor diegene die een uitdaging willen, even iets anders. ‘living your best life’. Natuurlijk het is gaaf, het is uitdagend en het is leuk. Maar het is ook moeilijk, verdrietig, alleen en soms gewoonweg niet leuk.

Door dit avontuur aan te gaan, stapte ik in een achtbaan die nog lang niet is afgelopen. Een achtbaan gaat omhoog, omlaag en over de kop. Jij zit in die achtbaan, dus ook jij gaat al die kanten op. Heerlijk zijn die dagen als je kindje vrolijk en schattig is. Dan kun je er enorm van genieten, niet alleen van je kindje, maar ook van de omgeving, van de familie, van een andere taal. Heerlijk is het als de zon schijnt en je energie hebt om van alles en nog wat te ondernemen. Heerlijk is het als je lekker jezelf kan zijn en je eigen dingetje kan doen. Maar dan gaat de achtbaan omlaag. De dagen worden korter, jouw lontje ook. Soms zijn de dagen gewoon moeilijk en zit alles tegen. Je kind is huilerig, jij humeurig. Die dagen zijn er ook. De dagen dat je je mama, je papa, je zussen, je vrienden, je sportclub en je hond mist. De dagen dat je je niet fit voelt en toch een hoop moet doen. De dagen dat een opmerking in het verkeerde gat valt, maar je er niet tegenin durft of kan gaan. Want je moet altijd respectvol blijven, maar ook de taalbarrière is er soms nog steeds. Daarna ga je ook nog eens op zijn kop. En je gaat niet een, niet twee, maar wie weet hoe veel keren over de kop. Als je over de kop gaat, wil je opgeven, dan wil je naar huis, dan wil je huilen.

Wat doe je dan? Dat verschilt. Ik ben geneigd om mijn familie eerder te bellen als ik blij ben, want als ik er doorheen zit dan is het te veel om hun ook stemmen nog te horen. Ik ben geneigd mijn mond te houden als ik niet lekker in mijn vel zit. Ik ben geneigd om naar binnen te keren. Hier zit voor mij de uitdaging, de uitdaging om te praten. En dat is toch verdomd lastig

Je bent op jezelf aangewezen, maar ook weer niet. Jij bent degene die moet dealen met heimwee en het mooiste van je avontuur hier moet maken. Maar dat betekent niet dat je geen hulp of gezelschap mag vragen. En dat is een andere les die ik nog even iets beter moet leren.

Hetzelfde geldt voor jou, terwijl dat misschien niet zo lijkt. Maar ook jij bent met je eigen avontuur bezig, of dat nou met je studie, je baan, je gezin of met een wereldreis is. Je bent altijd bezig iets te ontdekken, soms samen, soms alleen. Alleen daar zijn we ons niet zo bewust van. Vaak denken we dat ons leven niet avontuurlijk genoeg is, maar dat is het mooie van leven. Iedereen leeft op zijn eigen manier. Dus ook ieders avonturen, hoe klein of groot, hoe spannend of relaxt, hoe gewaagd of juist veilig zijn uniek en het ontdekken waard.

Geniet van je dag!

- Sara